|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم
سلام
------------- من در کجای زمین ایستاده ام و بر گـُرده ی کدامین عقریه ی زمان می گردم؟ که بر دیارم از خرابی اش نمی شود نام ناکجاآباد را هدیه نمود این جا ستاره در پس ابر ماه در خسوف و خورشید با همه ی حرارتش در پشت کویِ بلندی و به زیر برفِ سپیدی خفته و فریاد می کشد. و جز صدای کرکسی یا کلاغ کوری به گوش نمی رسد من در کجای زمین ایستاده ام.
امیر فرج اله زاده
------------ پ.ن.1.
بندباز تکیه داده ام قیصر امین پور
نمی خواستم این قدر کپی پیستی باشه، اما شد دیگه.. احتمالاً به جبرانش بعدنوشت هایی اضافه بشه :)
--------------
[ پنج شنبه 92/1/22 ] [ 1:8 صبح ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
به نام خدای رحمن و رحیم سلام
----------
توی حیاط بودم؛ داشتم می رفتم سمت ساختمون که یهو تو باغچه کوچیکه ی پشت پنجره دو سه تا قاصدک دیدم..
لبخندی زدم و با یه احساس خیلی لطیف با خودم گفتم بذار آرزو کنم و یه قاصدک فوت کنم!
قاصدک رو چیدم و...
با یه حس خیلی خوب.. فووووووووووت کردم...
پره های قاصدک یک متری جلو رفت و در چشم بهم زدنی همش برگشت خورد تو سر و صورتم! ــ انگار خلاف جهت نسیم ملایمی که می وزید ایستاده بودم.. ــ
می بینی؟
قاصدک هم داشت بهم می گفت: آرزوهات بخورن تو سرت!
***
حالا من این جا ایستاده ام.. خلاف جهت باد..
با آرزوهایی که هست و نیست...
--------------
پ.ن. یکی از پست های زیبای وبلاگ سامع سوم رو بخونید:
به هـــــم ریــــخـــتـــه ام ... همه ی داشته هایم رو شده و نداشته هایم .. ریخته کف اتاق روی میز زیر میز
اتاقم را به هم ریخته م ___ خیلی به هم ریخته ام __ آنقدر که بین همه ی کاغذ ها گم شوم و کتاب ها و شعر ها و دستنوشته ها و کلمه ها اتاق را به هم ریخته ام و همه چیز را ریخته ام وسط طوری که جای پا گذاشتن نباشد جای سر گذاشتن "دل " گذاشتن پنجره ها را هم بسته ام که باد، نظم ِ آشفته ی اتاقم را به هم نریزد و باران میهمان ِ ناخوانده ی یک اتاق ِ نا مرتب نباشد ... اتاق را به هم ریخته ام همه چیز را به هم زده ام وسایل را نظم را سکوت را خیال را دنیایم را ... همه چیز را زیر و رو کرده ام خودم را زیر همه ی داشته ها تو را روی همه ی نداشته ها ... به هم ریـــخـــــتـــ ه م ...
[ جمعه 92/1/16 ] [ 2:30 صبح ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
به نام خدای رحمن و رحیم سلام -----------
سال نو مبارک براتون سالی سرشار از موفقیت و شادی و خوشبختی آرزو می کنم، و از خدای مهربون برای خودتون و عزیزانتون سلامتی روزافزون خواستارم؛ که به حق هیچ نعمتی به پای سلامتی نمی رسه و دعا می کنم که امسال دیگه سال ظهور باشه.. --------- پ.ن.1. امسال سال منه! امسال سال همه ی ماست! این قدر می گم تا بشه! مثل همیشه به فردا امیدوارم..
----------- [ پنج شنبه 92/1/1 ] [ 1:28 صبح ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
