|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم سلام -------------- و یک سال دیگه هم گذشت... دیگه داره یادم می ره در گذشته چه احساسی نسبت به سال نو داشتم.. نمی دونم، شاید به این خاطر باشه که هر چی می گذره دنیای آدم فرق می کنه، و به تبعش دغدغه هامون هم فرق می کنن.. علایقمون هم فرق می کنن.. دلخوشی هامونم فرق می کنن... امسال اما حسم نسبت به سال نو خیلی عجیب بود... یه جور ترس و امید.. آخه پارسال خیلی سال سنگینی بود.. خیلی.. خیلی... به سالی که گذشت بگویید... تو هم ایامی از ایام خدا بودی، پس شایسته نیست بد بناممت... از همون اول با بیماری عزیزانم شروع شدی... این قدر سخت بودی و سخت گذشتی که اگر بگم بدترین روزهای عمرمون بود اغراق نکردم... 90! 90! 90! 90! اما 90... 90... 90... 91! ---------- پ.ن. [ پنج شنبه 91/1/10 ] [ 1:17 عصر ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
