|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم سلام ------------------ یه بار تیردراپ عزیزم یه حرف قشنگی زد؛ گفت: «خیلی وقتا حرفای زیادی برای گفتن دارم.. دهنم پر از حرفه.. اما بادهن پر که نمیشه حرف زد :(» خیلی دلم می خواد حرف بزنم، که به قول الی نترکم! یا به قول جناب 2066 خب بعضیا فضولن می خوان بدونن :دی خب... نیت کردم و...
------------------ دیگه این که... خدایا، هوای همه مون رو که داری، اما خدا، می دونی که امثال من گاهی کمی عجول می شیم... خدایا... خدایا، می ترسم از اشتباه کردن... خدایا، همچنان دستانم رو عاشقانه بفشار که یه وقت اشتباه نکنم.. ------------------ تذکر چه لذتی می بری مهدی مظاهری ------------------ پ.ن.1. می گم، حالا شاید با این حرفا اندکی(در حد یه اپسیلن) از احساس ترکیدگی من کم شده باشه، اما عمراً که احساس فضولی بعضیا برطرف بشه :دی تازه بدتر فضولیشون گل می کنه :پی پ.ن.2. [ سه شنبه 90/6/22 ] [ 1:48 عصر ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
