|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم
سلام
این شعر یه مدت کوتاه امضای تبیانم بود: این کاخ که می بینی گاه از تو و گاه از من
---------------- پ.ن. بقیه ش رو هم قورت می دم و توی دلم فریاد می زنم. پ.ن. گاهی لازم ه آدم توی رفتار خودش تجدید نظر کنه و بدون زوری بالای سر، خودش دست به ویرایش حرفها و اعمالش بزنه تا در شأن خودش و مخاطبینش باشه. از دوستان عزیز هم ممنونم و عذر می خوام اگر لحنم اشتباه بود. [ دوشنبه 88/10/21 ] [ 3:8 صبح ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
