|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم
سلام
----------------
به بن بست که رسیدم، گفتم برمی گردم.. پشت سرم را که نگاه کردم، خبری از راه ِ آمده هم نبود..
نصیب گرگ بیابان هم نشود کوچه ی دو سر بن بست!
حالا سرمو تو کدوم دیوار بکوبم که بیدار شم و ببینم این کابوس، سهم واقعی من از نفس کشیدن نبوده؟
***
یاد اون معری افتادم که پارسال گفتم.. نوشته ای که مثل همه ی نوشته های دیگه م خواننده ای جز خودم نداشت.. چقدر الکی اونو نوشتم، و چقدر جدی اون حرف جدی شد! . . . حالا می فهمم که چقدر چرت نوشته بودم.. من که اصلاً آدم اون ادعا نبودم و نیستم!
دارم تاوان چیو پس می دم خدا؟!!
***
راستش را بخواهی، اعتراف می کنم که از پس ترجمه ی این فصل از زندگی بر نمی آیم!
[ شنبه 92/10/28 ] [ 2:58 صبح ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
