|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم سلام ---------- دیوانه ای سوزن به دست بر سر گذری اِستاده بود؛ هر از گاهی سوزن را در دست خود فرو کرده و به در می آورد.. رهگذران و ِ را گفتند: آخر ای دیوانه تو را چه مرض است؟! به خنده گفت: نمی دانید سوزن که به درمی آورم چه حال خوشی در عوض است! ...
--------- پ.ن.1. پ.ن.2. بعدنوشت:
---------- یادداشت هایی بی ارتباط به پست..
بعد از رفتنت این قدری دلم گرفت که بغض کرده بودم.. راستش بعد از اس هایی که بهت زدم یه کم گریه هم کردم.. لاله، تو از معدود دوستایی بودی که بعد از ازدواج هیچ عوض نشدی.. همون قدر خوب و صمیمی موندی و اگرچه همیشه ازم دور بودی اما تنهام نذاشتی.. لاله این مدت این قدر روزگار بهم سخت گرفته، که وقتی دیدمت، یهو یه حسی در پس زمینه ی ذهنم بیدار شد که... خیلی دوستت دارم..
یکی یکی ولمون کنید، خب؟ [ جمعه 91/12/18 ] [ 6:18 عصر ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
