|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم سلام --------- کمی پیش همین‌طوری که داشتم دستامو توی روشویی می‌شستم، سرم بالا بود و توی آیینه خیره شده بودم به چهره‌ای که یهو حس کردم چقدر آشناست و چقدر غریب... شاید دیگه فقط چشماش و نگاهش برام آشنا بود.. بازم جای شکرش باقی‌ه.. یه لحظه حس کردم کاش می‌شد مثل توی فیلما، همین‌طوری که بازیگر فیلم توی آینه نگاه می‌کنه، یهو چند سال بگذره و چهره‌ی توی آینه چندسالی (نه هم خیلی زیاد..) پیرتر بشه... آهی بکشه.. شایدم لبخندی از روی رضایت.. بعد شیر آب رو ببنده و... بازیگر سریال پرتکرار زندگی حالا داره قدم می‌زنه.. اما دیگه خودشم نمی‌دونه در زمان حال سیر می‌کنه یا آینده...
موسیقی متن فیلم هم داره پخش می‌شه.. گوش کن... دل به غم سپرده‌ام در عبور سال‌ها چون حکایتی مگو رفته‌ام ز یادها نه صدایی، نه سکوتی، نه درنگی، نه نگاهی نیش‌ها و نوش‌ها چشیده‌ام هرچه داغ را به دل سپرده‌ام هرچه درد را به جان خریده‌ام هرچه داغ را به دل سپرده‌ام هرچه درد را به جان خریده‌ام نه صدایی نه سکوتی نه درنگی نه نگاهی... دانلود... ---------- پ.ن. پست مرتبط:
این‌روزا یا من خیلی زودرنج و دل‌نازک شدم یا.. تازگیا واشر چشمام خراب شده! . . . [ دوشنبه 91/11/23 ] [ 10:40 عصر ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
