|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم سلام ------------ دیگر نه جنگ با روزگار، نه شکوه، نه غرولند، نه حتی کوچک‌ترین گلایه... دیگر... تسلیم!
تسلیم! پناهنده! اصلاً.. وَ أنَا عَبْدُکَ الضَّعیـفُ الـذَّلیـلُ الْحَقیـرُ الْمِسْکیـنُ الْمُسْتَکینُ!
قبول؟!
به پناهنده‌ای که جز تو مفرّی ندارد... به تسلیم‌شده‌ای بی‌دفاع... به بنده‌ی گنهکار اما خسته‌ات.. پناه می‌دهی؟!
از گدای خسته‌ی درگاهت.. دستگیری می‌کنی؟!
که همه‌جا تسلیم‌شده‌‌ی بی‌پناه را امان می‌دهند... و رحمش می‌کنند... الهی! هل یرحم الضعیف الا القوی... ------- پ.ن.1. در دایره‌ی قسمت ما نقطه‌ی تسلیمیم پ.ن.2. پ.ن.3. خواب بودم واژه های خیس بر زمین
بازم دلم گرفته تو این نم‌نم بارون... [ سه شنبه 91/10/5 ] [ 2:50 عصر ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
