سلام
به يکي ديگه هم گفتم، فکر کنم به جناب 6602 (وا چرا همچين شد؟! آها داره خودشو تو آينه نگاه مي کنه :دي :پي)
اين که، خب وقتي يه مدت خيييييييييلي طولاني تنها باشي، ديگه مجبور مي شي به زندگيت نظم بدي وگرنه غيرقابل تحمل مي شه؛ و در راستاي زندگي عادي مجبور مي شي آشپزي و اينا هم بکني :)
تازه خو من دوست مي دارم آشپزي رو :)
(البته آش رو مي دونم، واقعاً ديگه خيلي آدم بايد دل خجسته اي داشته باشه که تنهايي آش بپزه :دي
خو از بس بارون ميومد دلم آش خواست توي اون هوا :دي)
سر کار صبحونه مي خوردي؟
هوم! دلم خواست! :)