همين جام :)

بابا کدبانووووووووو!
بانو روان کجايي که ببيني معاونت :دي داره پله هاي ترقي رو شيش تا شيش تا بالا مي ره! :))

يه شعري بود بچه که بودم نمي دونم مامان بزرگم مي خوند، يا مامان از قول مامان بزرگ مي خوند، يا اصن عمه م مي خوند (يادم نيس کي مي خوند! :پيييي)، خلاصه يکي مي خوند ديگه! :))))))
بعد يادمه يه بار ديگه م گفته بودي براي نون هاي مامانت، مرحله ي فر معمولاً دستت مي سوزه، امروزم که سوخت دستت، خلاصه ياد اين شعر افتادم که زمان بچگي وقتي حين کدبانوگري! دستم مي سوخت نمي دونم کي مي خوند:

دختر دختري کرده
آردارا رو خمير کرده
ازبس کلوچه پخته
دستا خپلش سوخته!
:دييييييييييي
خخخخخخخخ!

حالا دستاتم خپل! نيست که، شعرو خراب کردي اصن! :پي
(نامرده هرکي فکر کنه دستاي خودم خيلي شاهه حالا :پي)

خسته نباشي بانوي من :)