:|
من پارسال که رفتم تهي برنگشتم، له برگشتم! :|
خودم که هيچ.. له شدن و زجر کشيدن عزيزم رو جلوي چشمم، در محضر امام رئوف ديدم..
از همون اهواز پشيمون شديم تا وقتي که برگشتيم و با اون حال پامون رسيد خونه..

چيزايي رو ديدم که بعد حدود يک سال، هنوز صحنه به صحنه ش جلوي چشممه.. هنوز مشهد که هيچ، فرودگاه اهواز هم که مي رم گريه م مي گيره.. مي سوزم.. درد مي کشم..
مي خواي قسم بخورم تا آخر دنيا هم هيشکي حتي درک نمي کنه چه طور و چه بلاهايي...؟

مي خوام بگم دردم فراتر از تصور بود..
تا مدت ها باهاش قهر بودم حتي..
مي خوام بگم حرفي که مي خوام بزنم شعار و از سر بي دردي نيست..

اما امام رضا کسي نيست که بشه باهاش قهر موند..

روان..
نمي شه گفت آدم بره پيشش و دلش فرقي نکنه..

نمي خوام حرفمو بهت تحميل کنم..
اما..

نمي دونم يهو قاطي کردم..

ببخشيد مي دونم چرت گفتم..