وبلاگ :
ترجمه ي زندگي
يادداشت :
قطار، مي رود آهسته روي ِ ريل دلم... (2)
نظرات :
5
خصوصي ،
42
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
پارسا زاهد
به نام خدا
سلام
بله مطمئناً من هم تو واقعيت نمي‌تونم اين چيزا رو نديده بگيرم و بي خيال باشم. اما نمي‌دونم چرا با اينکه مي‌دونم مثلاً اين چيزي که داره نشون ميده تلويزيون، يه فيلم هست و مستند نيست باز هم تحمل ندارم رو مي‌زنم کانال ديگه.
شايد دليلش اين باشه که براي اون فيلم دست من بسته هست و هر کاري کنم، کوچکترين تأثيري تو نتيجه فيلم به وجود نمياد. اما تو واقعيت دست کم مي‌تونم تأثير هر چند کوچيک هم که باشه، داشته باشم. براي همين از موقعيت فرار نمي‌کنم.
راستي آخيشش تقريباً قسمت‌هاي بد زندگي اوشين تموم شد :دي
اين مورد رو نمي‌تونم بزنم کانال ديگه چون همه دارن مي‌بينن :( :دي. تنها کاري که مي‌تونم بکنم دنبال کردن اين سريال به صورت صوتي و بدون تصويره :دي
پاسخ
سلام ... هميشه هم نمي شه تأثيرگذار بود.. اگه دختره اون لحظه تنها بود مي شد خوشحالش کرد، اما من تو اون موقعيت چه تأثيري مي تونستم بذارم که مادره هم بهش برنخوره؟ // چقد حساسيد بابا! :)))
