• وبلاگ : ترجمه ي زندگي
  • يادداشت : تا تو نگاه مي کني...
  • نظرات : 16 خصوصي ، 42 عمومي
  • پارسي يار : 0 علاقه ، 3 نظر
    		•
    درب کنسرو بازکن برقی

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + رزي 


    سلام آبجي(چه آبجي ه كمياب و نايابي شدم مننننن)

    گويا بزا اين بچه هه انقد گريه كنه تا جونش دربيااااااااااااااد...ميخواس درخواست يجا نكنه خو...

    عشقشون به بچه كمتر نميشه اما حرص مامان باباها رو بدجور درميارن بعضي وقتا...

    آخه اگه لوس نكنن...چهره ي مظلومانه به خودشون نگيرن...چيكا كنن پَ؟...بچه هاي اين زمونه زرنگ ترم شدن نسبت به موقع ما مثلا...كه هر چي ميدادن دستمون صدامون درنميومد ميشستيم بازي ميكرديم...

    .......................................

    آره درسته صبر وشكيبايي چيز خوبيه اما ديگه يه آدم چقد بايد صبوري به خرج بده...خو كاسه ي صبر آدم گاهي لبريز ميشه...

    اما حواسمون به نگاه پرمهرت‌م هست...

    خدايا..
    تو هم که حواست به زيرچشمي نگاه کردنمون هست که؟!...

    پاسخ

    سلاااااام به آبجي‌ه کمياب خودم!! (خدانکنه ناياب بشي گلم!) خوبي خواهري؟ :) ... نگووووووووو رزي.. دلت مي‌ياد؟ :( تازه از کجا معلوم درخواستش بيجا بوده باشه؟ يني خو مي‌گم، بچه‌هه که به اندازه ي والدينش عقلش نمي‌رسه.. خو در اندازه‌هاي فکري خودش، به نظرش مي‌ياد خيليم مُحِق‌ه! ديگه اين پدر و مادره هستن که با واکنش‌هاي بجاشون، بچه‌هه رو درست تربيت مي‌کنن.. اما مهم اينه که اون بچه (من و تو و اوي نوعي) گاهي از مصلحت خودمون خبر نداريم، يني عقلمون نمي‌رسه خو.. اما اين عدم آگاهي دليل نمي‌شه غصه نخوريم و دلمون نشکنه و بي‌تابي نکنيم که.. هوم؟ :) //// هوم.. آره.. هههههييييييي...