|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم سلام ----------- امروز می خوام از یه عزیز بنویسم... از عزیزی که از یه طرف طول کشید تا بتونم بشناسمش، و از طرفی از همون اول انگار آشنا بود.. خیلیم آشنا.. آشنا بود شاید چون خیلی ویژگی هاش رو می تونستم و می تونم بفهمم.. شاید چون یه جاهایی حس می کنم شدیداً مثل خودمه.. و همون کلامی که توی جمع های عمومی تر گاهی خیلی محکم و قاطع ه، و خیلی وقتا جدی، اما دنیایی احساس پشت سرشه.. و تنها چیزی که کشفش برام سخت بوده و هست، همون حس های پشت اون ظاهر محکم و شاید گاهی جدی‌ه.. حس هایی این قدر غریب که.. و نگاهی اون قدر آروم که وقتی بهش خیره می شی (حتی از توی عکس)، کلی از اون استیصالت کم می شه.. و همین باعث می شه بیشتر بفهمی که به حق حس غریب خود خودشه! فردا، 23 اسفند، تولد یه حس غریب خیلی عزیز و دوست داشتنی‌ه.. این روز قشنگ رو اول به خودم و بقیه ی دوستان، و بعد به خودش تبریک می گم
حس عزیزم، برات یه دنیا آرزوی خوب دارم.. از خدا می خوام که به حق چهارده معصومش و به حق همه ی خوبی هایی که آفریده، لبخند و نگاه مهربونت همیشه با همون آرامش برقرار بمونه، و روز به روز به عمقش و به حقیقتش افزوده بشه برات عمری طولانی و با خیر و برکت، و در کنار خانواده ی خوب و عزیزانت، از خدا خواستارم؛
تولدت مبارک گلم
---------- خب خوبید شما؟ :)) خوش اومدید، بفرمایید دهنتون رو شیرین کنید..
(بچم 6 سالشم که بیشتر نیست!
خب..
------------------- و اینک!
تولد یک اسفندی گل گلاب دیگه هم مباااااااااااااااارک باشه! کلاً اسفند ماه مبارک و خوش یمنی‌ه!
یک روز بعد از حس غریب (البته چندین ساااااااااال و یک روز بعد شاداسمای سابق شادی جان، تولدت مبارک باشه گلم :) برای شما نیز همونایی رو می‌خوام که برای حس نوشتم عمرت طولانی و دلت شاد و لبت همواره خندان باد.. تولدت مبارک :) [ سه شنبه 91/12/22 ] [ 6:0 عصر ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
)
