به نام خدا

سلام

بچه ها!
به زودي وبلاگم يه مهمان بسيار عزيز خواهد داشت! خيلي ويژه! خيلي عزيز!

همون کسي که آذر 90 براش دعا کرديد، همه براش دعا کرديم، و الآن سجده ي شکر به جا ميارم که خدا بهمون برش گردونده..

و اگرچه همچنان خيلي درد داره و خسته ست، اما مي دونم با همون توکلي که هميشه براي همه ي ما دوستاي اون دوران الگو بوده، به زودي به طور کامل به زندگي سابقش برمي گرده!

نه! بذاريد بهتر بگم!
مطمئنم برمي گرده به دوراني بارها بهتر از گذشته، چرا که اون دختر پاک و مؤمن و متعقد، الآن کوله باري از تجربيات رو هم به همراه داره، که اگرچه سخت بوده و هست، اما محکم تر و استوارتر از قبلش کرده...

و من نه که بخوام شعار بدم، نه!
حقيقتاً يقين دارم که صبرش خيلي بيشتر از گذشته ست.. چون به خواست خدا داره «ساخته مي شه»، «رشد مي کنه»، و «عاشق تر مي شه»...


نسرين جونم، به ترجمه ي زندگي من خوش آمدي