• وبلاگ : ترجمه ي زندگي
  • يادداشت : مشق ِ عشق...
  • نظرات : 5 خصوصي ، 33 عمومي

  • نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     

    به نام خدا
    سلام
    قبول نيست تو اوج ويجز آپ کردين خانم تران اول شدن:دي

    خيلي خوب توصيف کردين شايدم فراتر از حس اون موقع تون.
    :‏)‏
    چون با اين جور مجالس زنونه آشنام،‏ ‏:دي قشنگ تصور کردم اون محيط رو:‏)‏
    يه حس عجيبي بهم دست ميده وقتي صحبت از بچه هايي ميشه که الان هر کدوم بزرگ شدن و يه سرنوشتي پيدا کردن.
    در ‏?ضمن ‏?به ‏?قول ‏?خانم ‏?ترانه ‏?اونقدر ‏?دلنشين ‏?نوشتين ‏?که ‏?آدم ‏?احساس ‏?کوتا ه ‏?بودنش ‏?رو ‏?مي ‏?کنه.‏ مخصوصا ‏?که ‏?بيشتر ‏?هم ‏?از ‏?مادر ‏?گفتين:‏)‏
    پاسخ

    سلام
    :دي
    ممنونم :)
    آره، هر کدوم يه جور...
    جزئيات زندگي شون رو که زياد نمي دونم، اما خب همه شون تحصيلات تو رشته هاي مختلف دارن، چند تاييشون ازدواج کردن، يکي شون ازدواج کرد و طلاق گرفت... :( که خيلي براش غصه مي خورم با اون شوهر... دختر به اون گلي... :(
    ممنونم