• وبلاگ : ترجمه ي زندگي
  • يادداشت : قطار، مي رود آهسته روي ِ ريل دلم... (2)
  • نظرات : 5 خصوصي ، 42 عمومي
  • ساعت دماسنج

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    سلام
    ببينين آبجي خداوند خيلي بزرگ و مهربونه ، تو اين دنيا هيچ کسي هيچوقت طعم خوشبختي را نخواهد چشيد ، شما با يه نگاه به زندگي همه افرادي که ميشناسين متوجه اين حرف ميشين ، بخصوص اون کسايي که سنشون بيشتره ، زندگي شده انتظار واسه رسيدن به مرحله بعد؛ دوران جهالت هيچ فرقي نداره که طرف بچه ش را زنده به گور بکنه و يا با همسرش مثل کالا برخورد کنه و يا حق ديگران را پايمال بکنه ، اون دختر اهوازي که به قول شما به زور به عقد پسرعموش در مياد هيچ فرقي با بقيه آدمهايي که تو زندگي فقط همديگه را تحمل ميکنند نداره ، همه مادران و پدران ما تو زندگياشون فقط همديگه را تحمل کردند ، درسته که هيچ مشکل خاصي بينشون نبوده و به ديد خيلي ها خوشبختند ولي تو اين زندگي ها يه نفر داره از خود گذشتگي ميکنه ، پس هيچ فرقي نداره آبجي حالا چه خودمون انتخب کرده باشيم و چه ديگري حالا چه جبر باشه و چه اختيار ، زندگي توي اين دنيا خيلي کوتاهه همونطوري که تالان به يه چشم بر هم زدن گذشته و ما متوجه نشديم
    پس قضيه خيلي پيچيده تر از اين حرفهاست ، من هميشه براتون ارزش قائل خواهم بود
    پاسخ

    سلام ... بله درسته، منتها حرف من چيز ديگه اي بود؛ اين که شما گفتيد آدم خودش انتخاب مي کنه بدبختي رو، خودش انتخاب مي کنه فقر رو، من گفتم موافق نيستم چون هميشه هم اين طوري نيست. وگرنه روي بقيه ي صحبت ها نظر خاصي ندادم و گفتم تا حد خيلي زيادي موافق هم هستم. / نظر لطفتونه، به هر حال تا حدودي اختلاف نظر هم هميشه وجود داره. موفق باشيد.