وبلاگ :
ترجمه ي زندگي
يادداشت :
قطار، مي رود آهسته روي ِ ريل دلم... (2)
نظرات :
5
خصوصي ،
42
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
داود نجفي
سلام
خوب بنده که ماشاله ميگم چون خودم قدرت حافظه م تو دنيا بي نظيره البته من علاوه بر حافظه سعديه خوبي هم دارم ولي نميدونم دقيقا به چه کاري مياد
در کل طبق اون چيزي که من ميدونم ماها به دنيا اومديم که خوشبخت بشيم و اگه کسي خوشبخت نيست مشکل خودشه ، البته هستند کسايي که با بي پوليشون هم احساس خوشبختي ميکنند، يادمه بچه که بودم دو دسته آدم پولدار ميديدم ، ميگفتم خوب اينکه آدم خوبي نيست چرا پولداره؟؟؟ ميگفتند که چون آدم بديه خدا بهش ميده که پيشش نياد ، بعد يه آدم هم ميديدم که وضعش خوبه و آدم خيلي خوب هم هست ، ميگفتم خوب اين چرا وضعش خوبه؟؟؟ ميگفتند خوب معلومه چون آدم خوبيه ديگه ، اين وسط آدمهايي مث ما البته دور از جون شما حکم هويج را داريم ، يعني نه اونقدر بديم که خدا بهمون پول بده و نه اونقدر خوب که خدا بهمون پول بده ، هر چي هم زور ميزم اونطوري که همه ميخواند نميتونم خوب بشم که ، چند وقته زده به سرم آدم بدي بشم بعد وقتي خدا بهم پول داد بگم خدا جونم دروغ گفتم !!!!
دست خالي فقط به درد زدن توي سر ميخوره و بس
پاسخ
سلام ... موافق نيستم با اين که کسي که خوشبخت نيست حتماً تقصير خودش باشه.. (گاهي هست و گاهي نيست).. اما بقيه ش رو جالب گفتيد.