وبلاگ :
ترجمه ي زندگي
يادداشت :
قدر بدان اي دل ِ بي دل...
نظرات :
2
خصوصي ،
25
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
پياله
سلام
نميدونم...
هه هه! خب يکي نيست بگه نميدوني، حرف نزن! (پارت دوم جمله رو با صداي زيرتر بخونين) :دي
پس از دونسته ها ميگم.... مشهد! حتي گذري، از کنارش، با قطار، يا با هواپيما؛يه دم ديدن ه گلدسته هاش، سلام با بغضُ... نگين تلخي به دل ميمونه :) اوهوم؟
إإمممم! روت پروازي فرودگاهه مشهد از روي حرم عبور ميکنه ديگه! نه؟؟؟ نخندين خب!:( تا حالا هواپيمايي نرفتم!:( حاشا به... :دي
...
شايد شد و منم بعدِ 6ماه... ؛)
خبر قطعي به سمع و نظر خواهد رسيد :دييي
...
پاسخ
سلام // :دي // مشهد، نه فقط گذري، که حتي ديدن گنبد و گلدسته هاش از تلويزيون هم آدمو حالي به حالي مي کنه.. :"( من دنيام، همه چيم، امام رضاس.. حتي آرزوم اينه که فقط توي حرم امام رضا چشم از دنيا ببندم... اين سفر هم موقع وداع غصه م شده بود که نکنه تا سفر بعدي که خدا مي دوني کي ه، جاي ديگه... // مي خوام بگم مي دونم چي مي گيد.. اما اون تلخي اي که من گفتم حکايت ديگه اي بود... شايدم حکايت اگر با من نبودش هيچ ميلي بوده و من نفهميدم... اما تللللللخ حکايتي بود... // اونو منم نمي دونم، يعني الآن بايد بهم بخندن؟ :دي شوما واقعاً نمي دونيد؟ // منتظر به سمع و نظر رسيدن خبر قطعي خواهيم بود! :)