تحلیل آمار سایت و وبلاگ باز باران... - ترجمه ی زندگی
سفارش تبلیغ
صبا ویژن

ترجمه ی زندگی
قالب وبلاگ
لینک دوستان

 

به نام خدای رحمن و رحیم


سلام

شاید نشه اسمش رو گذاشت شعر، یا چه می دونم، هر چیز اصولی و مرتب دیگه!
تنها می شه گفت چند کلمه ای نه چندان با قاعده، که امشب توی اون هوای بارونی، ناغافل ریخت روی صفحه ی سررسیدم! اونم توی بی برقی و زیر نور چراغ گوشی موبایل!!


بارید و بارید و بارید
از چشم های تر آسمان
                              اشک
بردم به او
             رشک!

غرید و غرید و غرید
در آسمان امشبم
                       رعد
با غرشش گفت:
                     ممنوع شکوه!
                                      خاموش
                                                تا بعد!

***

در این میان چشمم دلش خواست
                                          باران بیاید

در این میان دل خواست چشمش
                                         اشکی ببارد

اما دریغا!
از آسمان صورتم اشکی نبارید

افسوس، افسوس!
ابری ترین حال دلم در حسرت یک قطره
                                                 خشکید!
یک لحظه هم حتی نبارید
خشکید، خشکید...

آنگه که چشمم از نمی هم گشت نومید
وقتی دگر حتی دلم چیزی نمی دید
ناگه گلویم
              رعدی دلش خواست!
                                         شاید که اندوه نباریدن
                                                                     با غرشی آرام گیرد...

آنگاه
       غررررررررررر...
                       غرید؟!!

نه!!
آن تارهای بی صدا و صوت
                                 حتی نجنبید!!

آهسته قلبم با خودش گفت:
         ای روزگار پیچ در پیچ!
         یعنی دگر حتی صدا هم هیچ؟!!

***

باران نمی بارد...
رعدی نمی غرد...
چشمی نمی گرید...


 


[ چهارشنبه 88/8/27 ] [ 3:34 صبح ] [ گویای خاموش ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم...
امکانات وب


بازدید امروز: 52
بازدید دیروز: 22
کل بازدیدها: 284526