|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم
خدایا! ممنونم که باعث شدی همه از همه طرف رهام کنن؛ ممنونم که هیچ طناب و هیچ رشته ای برام باقی نذاشتی تا فقط به ریسمان خودت چنگ بزنم... خدایا! ممنونم که دستم رو از همه جا کوتاه کردی تا یاد بگیرم جز تو به کس دیگه ای امید نداشته باشم... خدایا! ممنونم که امیدم رو از غیر خودت.. از همه جا قطع کردی تا یاد بگیرم تنها یاورم خودتی و بس... تا به غیر از خودت تکیه نکنم... خدایا! ممنونم که خواستی زیر سنگینی بعضی بارهای زندگی این قدر تنها بمونم تا یاد بگیرم که تنها و تنها بیام سراغ خودت... خدایا! ممنونم که داری در عمل معنی آیه ی «ایاک نعبد و ایاک نستعین» رو بهم یاد می دی...
خدایا! به اندازه ی تمام دنیا ممنونم، اما... اما خدا یاد گرفتن معنی و مفهوم واقعی اون آیه ی زیبا خیلی سخته... خیلی سنگینه... خیلی درد داره... ولی ای تنها غمخوار واقعی! این بار دیگه سراغ هیچ مسکنی نمی رم که بهترین تسکین خودتی... تنها تسکینم خودتی... ------------------------------- پ.ن.1. دلم خیلی هوای حرم امام رضا (ع) رو کرده... نمی دونم کی بتونم برم... اما... پ.ن.2. التماس دعا... [ یکشنبه 88/4/7 ] [ 3:22 صبح ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
